Beschreibung:

Wladyslaw Hasior (1928 - 1999) Kapliczka Błękitnej Nadziei, 1991 r. technika własna, 78 x 42,5 cm sygnowana, datowana i opisana na odwrociu: 'Kapliczka | Błękitnej Nadziei | 1991 | Hasior.' „Język artystyczny Hasiora operuje oczywistymi wyrażeniami i tajemniczymi frazami. Wnikliwe przyglądnięcie się większej grupie prac pozwala dostrzec konsekwencję lingwistyczną tej sztuki. Spójność językowa wynika u outsiderów z domkniętej, wewnętrznie uzasadniającej się struktury osobowości. Dotyczy to zarówno artystów, jak i pisarzy. U każdego z nich istotne jest źródło symboli. Dla Hasiora tym źródłem są rzeczy codziennego użytku, kiczowate dewocjonalia i przedmioty zużyte lub zniszczone. Ten zestaw znaczeniowy otwiera przed nim spore możliwości, ponieważ obejmuje o najważniejsze tematy gnębiące wszystkich outsiderów: banalność codzienności, autorytarność religii i nieodwracalność przemijania. Bycie outsiderem kryje w sobie wielki potencjał twórczy, który jednak często milczy, bo nie potrafi zbudować wypowiedzi. Hasiora to nie dotyczy. Wypracował skuteczne narzędzie wypowiedzi, dostosowane do treści, które przeczuwał. Nie chciał ich płoszyć powagą i patosem, więc dobrał słowa obiegowe, kiczowate i naiwne. Nauczył się nimi podstępnie operować i pokazał, że można je zamienić w przekaźniki niemalże ewangeliczne. Magiczna metamorfoza „tandetnego" we „wzniosłe" ujawnia wielki talent lingwistyczny.” Anna Maria Potocka, Outsider – między Bogiem a sobą samym, [w:] Władysław Hasior Europejski Rauschenberg? Katalog wystawy, MOCAK, Kraków 2014, s. 80-82 estymacja: 25 000 - 35 000